Kurumuş Bir Yaprak Şiiri - Şair Barbaros

Gün erken batmayı bense karanlığı sever oldum..
Beni bırakıp giden günlereyse el sallıyorum..
Yalnızlığımla her gece başbaşa kalıyorum..
Oysaki önceleri onu hiç tanımazdım..

Ayrılık zor diyenlere gülenlerdendim..
Şimdi kalbimde anlam veremediğim bir acı var..
Bazen nefes almak, hatta yaşamak bile zor gelir oldu..
Şimdilerde bu acı misafirim bense ev sahibiyim..

Geçmişi özlüyorum
Sadece özlüyorum..
Aşkım bu karanlık tabloda görünmez oldu..
Dostlarımıysa anılarımda saklıyorum..

Bir karanlık çukurdayım..
Ve bekliyorum..
Bir ışık bir umut..
Bir aşk ve bir dost....