Kurumlu Dağ Şiiri - Kaan Saygın

Döndür beni yolumdan her şeyden vazgeçiyorum döndür
Vazgeçtim cayıyorum heyecanımdan
Çıktım beni attığın dipsiz kuyulardan
Ardına bile bakamayacaksın
O sessiz puslu dağlardan sesleniyorum
Döndür beni ben kendimden geçiyorum

Bir yıldız kaydı ve sadece ben gördüm
Ben gördüm kayan bir yıldız değildi bu gece
Kapanmadı defterin ayaklarını silmedikçe kalbime
ve elin
Uzanmadıkça bitirmek için felaketimi
Beni koyduğun yalnızlığımdan söylüyorum
Uçuk ağzımla ettiğim yeminlerden
Adağımdan

Döndür beni yolumdan
Gidiyorum kendimden
Gitmelerden gidiyorum gidilmez şehirlere
Misafirliğim yeter ev sahipliğim ne zaman
Zaman yetmez seni sevmelerime
Gönder beni asfaltın uzandığı bin masal ülkesine gönder
Patlıyor ışığın kapat gözlerini kapat bu gece

Yıldızımın kaydığını biliyorum
Görüyorum kayan bir yıldız değildi sadece
Beni attığın uçurumdan kaçtım
Kurumlu dağlarımdan seni izliyorum bu gece