Kurumamak İçin Kul Elbet Gülümseyecektir

Gönül bir deryadır gir içine kaybolmazsın
Derya bir denizdir yüzmeye başla boğulmazsın
Veren el her zaman zengindir vermeyen rezil
Veren el ol verdiğin el ile bir gün mutlak güleceksin
Cennet kapısı açıldığında binlerce şükür edeceksin

El sanki cennetin kapısın açar el gönlüde açar
El kazancın ne varsa istersen saçar
Gülümsetmek için kalmaz naçar
Kalem ise gönülde ne varsa kendisi yazmaz onu yazar
Veren el ol verdiğin el ile bir gün mutlak güleceksin
Cennet kapısı açıldığında binlerce şükür edeceksin

Karanlığa gönlünü kandil diye yak aydınlat sönmezsin
Güzel günler sabırla mutlak gelir bekle sabırla göreceksin
Sen gönülden verdikçe hem kendine hem aleme yeteceksin
Vermezsen biteceksin bakacaksın hiçbir şeyi görmeyeceksin
Veren el ol verdiğin el ile bir gün mutlak güleceksin
Cennet kapısı açıldığında binlerce şükür edeceksin

Karanlığın manası ışığın güzelliğini göstermeye işarettir
Verdiğin sadaka gülümsemek belki günahına kefarettir
Bu dünyaya geldinse bil ki bu hayatın bir gün bitecektir
Veren el ol verdiğin el ile bir gün mutlak güleceksin
Cennet kapısı açıldığında binlerce şükür edeceksin

Kul Mehmet’im her canlı bir gün ölümle dirilecektir
Yine bil ki insan ölünce yeniden hayatla yeşerecektir
Yeşeren olmak kurumamak için kul elbet gülümseyecektir
Veren el ol verdiğin el ile bir gün mutlak güleceksin
Cennet kapısı açıldığında binlerce şükür edeceksin

Kul Mehmet