Kurultsy Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Kurultay
( Manzum hikaye)
Rüyamda,aklim dedi ki bana,
Kalkta,biraz konuşalım seninle,
-Neyi,niçin konuşalım?
-Biz,6 kardeşiz,sunun şurasında,
Akıl,fikir mantk ,ruh duygu ve düşüncelerle,
Oturup durmayalım,boşu boşuna,
Işıldar derler,işleyen demir bile,
Bir kurultay toplayalım aramızda,
Çare arayalım,senin hastalığına,
Her zaman,calismak boş duyurmaktan daha evla,

Insana hasredilmiş ne varsa dunyada,
Çeşitli nimetler vermiş,kuluna Mevlâ,
Yesin içsin eğlensin diye,
Anayı,babayı ve evladı,
Aşkı,sevdayı sevgiyi,
Tahassuru,unutmamış,acıyı elemi,kederi hastalıkları...

-Peki,neymiş kurultayın kararı?
Bu,bir Ödem hastalığı imiş,şişermiş,el veya ayaklar,
Uzun zamanda geçebilirmiş,eğer ömür yeterse,
ILAHI kalem yazmış,bunu ezelde,
Ancak,ölümmüş bu işin sonu...

Ölümle biterken yolun sonu,
Ahretin yolu acılırmış sana,
Bunda yokmuş hiçbır yolun sonu,
Önceki amellerin eşlik edermiş sana,bu yolda,
Senin iraden yok,
artık buralarda,
Mevladan,umudumu kırma!
Görevesin,Rabbim ne demiş senin için ,belki,orada ananı babanı,dedeni ve sevgili evlatlarını...

• M.Çağlayan 16.Temm.2022