Miğferimi taktım, dizliğimi, göğüslüğümü
Elimde kılıç, uzun soğuk çelik
Ormanda sessizlik.
Dar patikadan aşağı geliyorum
Kurukafa nehrine
Kafaların son dinlenme yerine.
Sen beyaz nehirden çıktın
Üzerinde beyaz gelinlik
Omuzlarında apolet.
Akan kanı izledim
İnce ince toprağa sızan
Kurukafa nehrine doğru
Saçlarını toplamış
Gözlerini de giymişsin, tacını da
“Kurukafa nehrine nasıl gidilir? ”
Kılıcım senin olsun
Uzak dursun kızıl nehir
Sadece sen….
Kayıt Tarihi : 11.12.2006 10:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Ferhat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/11/kurukafa-nehri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!