Kurufasulye Şiiri - Hayrettin Horoz

öncelik bir baharı kahpe ürkekliklere bıraktım
ve aşkla tanıştım taş havuzlar başında
taşıyorum yıllardır sol ve son yumruğumu
döş cebimin kuytusunda

ki yirmi üç kez daha
boncuk buncuk dizilse yıllar
oh oturup ah çekerim
tabanımın tozu kalkar
kendim solur kendim öksür’rüm

işte gene oturdum ve bekleşirim
yazıklar olsun dünyanın aşçısına
aşk bıktı kahrım çekmeye
su bıktı, kazan bıktı pişirmeye
hep kurufasulye
hep kurufasulye