Kurudum kaldım Şiiri - İlyas Ateş

Kendin bilmez yobazların elinden
Yük çeke yük çeke yoruldum kaldım
Ben kendi kendime çare ararken
Kendin bilmezlere kurudum kaldım

Benim derdim dünyalara sığmazken
Arayıp derdime çare bulmazken
Ben kendi derdimi düşünmez oldum
Yolsuz yobazlara kurudum kaldım

Çıkarcı yobazlar hesabın yapar
Müşkülün halledersen hep sana tapar
Ayağın kayarsa yakanı kapar
Münkir yobazlara kurudum kaldım

Köpek gibi sürüm sürüm sürünür
Dakikada bin bir dona bürünür
Bir de ben insanım diye övünür
Münkir münafığa kurudum kaldım

ATEŞOĞLU gider Ali izinden
Çekticeğim münafığın yüzünden
İkilik mi olur Hakkın sözünde
Anlata anlata kurudum kaldım