Nasıl ağlamayım, nasıl yanmayım,
Gül gülün dalında kurudu gitti.
Gülüm gül yüzünü çevirdi benden;
Sevdası sinemde çürüdü gitti.
Gel merhamet eğle, üzme bu canı,
Onca damarımın kurudu kanı,
Gönlümün sultanı, canımın canı,
Dağların ardından yürüdü gitti.
Hani çok severdi, unutamazdı,
Şu kara bağrıma aşkı kim yazdı,
Yalandı sevdası, ettiği nazdı,
Bu yüzden aşkımız eridi gitti.
Bu yüzden akıyor gözümün yaşı,
Bu yüzden yanıyor sinemin başı,
Bu yüzden görürüm olmadık düşü,
Dertler şu sinemi bürüdü gitti.
İşte böyle gülüm benim hikayem,
Mutlu yaşamaktı emelim gayem,
Ah ettim sonunda, kalmadı çarem,
Sevdamı ardından sürüdü gitti.
S-446
Bekir KaraçamKayıt Tarihi : 29.1.2009 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (17)