Ne birine anlatabilirim kendimi, ne de anlayabilirim kimseyi
Kuru yaprak misali; rotası olmayan rüzgârlara verin beni...
Ne insanlar görsün beni, ne de hayvanata yem olayım
Kurumuş bir yaprak gibi sade, tadsız ve tuzsuz kalayım..
Ne sevilen bir papatya, ne de yeşermeyi bekleyen bir dal
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta