Ne birine anlatabilirim kendimi, ne de anlayabilirim kimseyi
Kuru yaprak misali; rotası olmayan rüzgârlara verin beni...
Ne insanlar görsün beni, ne de hayvanata yem olayım
Kurumuş bir yaprak gibi sade, tadsız ve tuzsuz kalayım..
Ne sevilen bir papatya, ne de yeşermeyi bekleyen bir dal
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta