Kuru Yaprak Şiiri - Sezen Dincel

Sen yaşadığını sanıyorsun
Değil mi kuru yaprak?
Rüzgâr savururken seni
Özgürsün sanıyorsun belki de
Ama hissedemiyorsun
Bağlanmıyorsun, sevemiyorsun
Her geçen gün kuruyorsun biraz daha.
Sen hiç âşık oldun mu kuru yaprak?
Olamazsın elbet,
Olduğunu sanırsın ama olamazsın
Döndüğünde arkanı sevdiğine
Hissedemezsin yürekten
Sevdiğini sanarak kurursun daima
Uçuruverir rüzgâr seni bir başka gönüle
Sanırsın ki yaşamak bundan ibaret
Oradan oraya uçmak, savrulmak
Sen hiç kana kana su içtin mi kuru yaprak?
Ben içtim galiba…
Ve içimde saklıyorum her yudumunu
Ve yeşeriyorum.
Sen kuru bir yapraksın
Kendine şöyle bir bak
Sana yardım ettiğini sandığın rüzgâr
Aslında fırtınalar yaratıyor içinde
Artık sen de yeşer kuru yaprak
Bak yeni bir gün daha doğuyor
İşte tam şurada;
Yeni bir tomurcuk açtı bile,
Suyun kokusunu sen de hisset
Ve kana kana iç
Asla yudum yudum değil.