Koruklarını topladım çocukluğumun
Hazır cevap serçelerin sahiplendiği dallardan…
Henüz üç beş anım vardı üst üste
Kol saatinin yaralar açacağı bileklerime
Kuşlukta düştü gölgeler, içimden pırpırlanmak geldi
Akşam ininceye dek
Ağustos böcekleri av oldu kelebek kapanlarıma
Avuçlarımda kil büktüm, parmaklarım yoktu
Mezar taşlarından söktüm alfabeyi
Oyun musun ölüm?
Bir kent sonrasında
Sırça köşklerim, kaf dağı ve sen
Kara gök krallıklarına değerdi başım
Yastığın üzerinde ve gecenin içinde
Kel kör kelimelerim misketimdiler
Yaşamak durum değil düş
Mesela köşeden balkonuna uzanan yasemin
Kaş düşürür bin kuş kaldırmalara
Ölümüne savunmak vardı: inanmıştım dilenci kadınlara
Âşık oldum o körfeze ki deliydim
İliklerime işledi bir kahve içimi huzur
Sonrası köksüz uçların sürtüşmeye başlaması yeniden
Zaman bir yanda, kent bir yanda devinecek
Ama bu gök rengine bürünmüş sular var ya
Şah damarımda atacak unutsam da
Kayıt Tarihi : 26.4.2006 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!