Kuru kafa Şiiri - Aynur Durmuş

Gece bir zırh gibi inmiş
Bir kuru kafa bulmuş köpekler
Aç kurt gibi geziyor o diş benim
Bu diş benim hırıltı iniltiler
Yiyemediler başımın etini
Hepsi tanıdık gördüm
Daha ilk hatamda yüzyüze
Sokak lambası dibine terkettiler
Yenilmedim, yılmadım,kara gözler
Başım dik ,göğsümü gerdim
Kuru kafa ve sokak lambasına
Terkettiler bir bir gittiler..
Ulan ben bu çarkın
Ulan ben bu çağın
Küfürsüz yaşanmaz oldu.
Gelenede ediyorum.
Gidenede ediyorum.
Sevenede ediyorum.
Sevmeyenede ediyorum.
Çok mu lazım gitsinler.
Gittikleri gibi helalleşmeye
Nasılsa vicdanları geri Geldiler.
Mazlumun ahı indirir şahı.
Bi kuru kafam var dünyada
Onun hesabı bana yeter.
Yalan dünyada herkes
Kendi ayaklarından asılır.
Sahiden şayet bu
Herkes dedikleri kim ?
Elalem ne der diye
Yaşamaz ki bu kuru kel.
Aynur Durmuş