Kuru gül dalı Şiiri - Recep Karadereli

Bir seloteyp''in sımsıkı
sarılarak diriltiği,
aynamın kenarında....

Tutsak, sevgi yumağı,
çileye rıza, yare sitem var,
eydin boynumu, yürek ağlar...
ey asil edalı, kuru gül dalı…

dağ sağır, yar sevdalı….
haykır bağır çağır…
siyaha çalar tomurcuk...
al al, kuru gül dalı,
duysunda utansın,
boncuk boncuk…

ele verir, kahır yükler ah yar,
duygular çalar yakamoza,
utangaç yüzlerin alı…
diri sevgilere koza,
kuru gül dalı…

saklamana ne vardı,
coşkun aksaydı sevgiler...
yürekte canlı kalan,
nefesini soluk soluk,
tüketmeseydi zaman...

sıkılmadın mı be adam.
gece yarısı, çalsaydın,
zebaniye,mum mu dikti bahçeler..
güllere kıran mı geldi,
demet demet dolsaydın…
cananın kucağına..
esir olmuş zamana,
kuru gül dalı...
yanardağın saklısı
yüreğimizde…
yaşam iksiri…sevgi…
yar yar dünya tatlısı…
al al açan gül, içerimizde..
Reva mı, zaman varken..
girdabında boğulması,
sitemkar ezgilerin,
prangalara vurulması…
doyumsuz sevgilerin…

hoyratça tutku bu aşk,
kavrulasıya yanan…
yaşam sanki uzun,
zor mu, açılan kucaklara akmak,
eriyememek tadında tuzun…
zormu, seviyorum deyivermek,
azad etmek sevgilerimizi…
henüz, vakit varken…yaşarken..
haydi dolanın, sevin birbirinizi…

sevgi, paylaş ki çoğalsın…
cansuyunu ver, gönüllere sarılsın.
gecikme, can acıtır…
erteleme asla,
güllere kan akıtır….

anı muamma, yaşam
son nefeslik….
solmasın….gülleri tazele,
vakit fırsattır kaçmasın…
güller dik….
umutlara mum yaksın, kuru gül dalı…

herkese güller benden,
kendime getirdi, bittim ben...
şamar gibi,
suskun yüreklere vuran…
sevgiye karasevdalı…
cananın sakladığı,
kuru bir gül dalı….