gül dalı ektim toprağına
yaprak yaprak yeşersin
gonca gonca güller açsın diledim
kokusunu teninden
edasını sevgimizden alsın istedim
sevgimle besledim bıkmadan
kıraç çıktı toprağin neyleyim
yapraklar diken oldu
kanatır yüreğimi
acı verir canıma
gülüm açmadan soldu
hiç bahar gelmedi gül dalıma
canımda yabancı yaşarsın
tanıyamam seni
yaraladın yüreğimde umutları
dikenlerin acıtır anıları
hani yeminimiz vardı
yaşayacaktık seninle ikinci baharı
yedi verenim olacaktın
kurumuş gül dalımsın şimdi
dikenlerin acıtıyor anıları.....
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 06:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
' hunharca katledilmiş bir aşkın öyküsüdür'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!