Adını öldüremedim gönlümde
Olmuyor; başaramıyorum…
Karlarla ütülenmiş dağların ardındasın,
Ve ben; ismini kutuplara yazıyorum
Belki erir de unuturum Seni diye.
Ne buzlar eriyor, ne güneş doğuyor,
Kuru gül; hala hala Senin için ağlıyor…!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta