Kuru Dallar Ağladı Şiiri - Yavuz Değirmenci

Yaralı bülbülün mahzun haline
Yüreklerin harı güller ağladı
Kapılıp giderken sevda yeline
Tutunduğu kuru dallar ağladı

Bende yanık sine, sende gülcemal
Çorak toprağımda körpe gülnihal
Kağıda yazarken gamlı arzuhal
Kaleme sarılan eller ağladı

Yüreğim dayanmaz aşk firağına,
Gitme diye kapandım ayağına,
Gözyaşım düşünce gam toprağına
Coşup-coşup akan seller ağladı

Sevdamın ayağı takıldı taşa
DEĞİRMENCİ sardı dert baştan başa
Bağrım değil aklım düştü ateşe
Bu meftun halime kullar ağladı