Ah neyleyim bahtım senin elinden
Işık dünyamı sen zından ettin
Ahilden fikirler almak isterken
Cahilin elinde oyuncak ettin.
Sağlıklı yaşamak bende isterdim
Muhtaç kalmim diye çaba gösterdim
Ergenlik çağımda bir dilber sevdim
Elimden uçurdun divane ettin.
Doğuştan önüme engeli koydun
Hüzüne kedere dost yeren ettin
Toplumun içinde ezik yaşattın
Kalbim kırdın gönlüm virane ettin.
Izdırap kelepcesin taktın koluma
Aşılmaz engeli koydun yoluma
Bu dünya varlığı benim neyime
Koşup eylenmeye sen muhtaç ettin.
Bilmem sana ne eyledim ey bahtım
İlk bahar görmeden ömrüm kış ettin.
Bir ağaç misali tomurcuk iken
Hayelleri yıktın kuru dal ettin.
Bende ne ümitle dünya ya geldim
Her kul gibi mutlu olmak isterdim
Orhan im yaşamım kaleme aldım
Onurumu kırdın biçare ettin.
Orhan ACAR 13 12 2006
Kayıt Tarihi : 28.5.2010 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/28/kuru-dal-ettin.jpg)
TÜM YORUMLAR (21)