Kuru bir tohum gibi, savrulurken dalından
Toprağında yeşeren, başak olmaya geldim.
Bir umut deryasının, ipek yelken şalından
Ufkunda tüller açan, şafak olmaya geldim.
İstersen al sevginle, her dem övmeye başla
İstersen bin sitemle, her gün yermeye başla
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta