Kuru Bir Resim Parçası

Resmine her baktığımda ruhum sendeymiş gibi
Hiç kopmamış beraber yaratılmışçasına
Ne kadar iyi ne kadar kötü bilemedim
Özlediğimle yaşadığıma bulamadım kelimeler
Uzaklara dalarken gözlerim kapalı
Hissediyorum
Neredesin ne yapıyorsun bilmeden
Ağladığında oturuyor göğsüme ağırlık
Güldüğünde sevinç
Vera’ya dokunduğun da yüzümde ellerin
Duvara baktığında gözlerin gözlerimde
Kitap duruyor mu
Açıyor musun kapağını
Bitirdin mi devam mı ediyorsun
Baksana hem bildiğimi iddia edip
Hem de bilinmezliğin içerisinde
Tek nefes ile hayatta kalmaya devam ediyorum
Olsun gece saçlım
Mesafeler ya da bilinmezlik değil mi
Bizi birbirimize tutuklu kılan
Her neyse…