Kuru Bir Hayal Şiiri - Yavuz Yavrutürk

Bir pencerenin altından geçiyorum her akşam
Düşlerini ipe sermiş bir kız
Ve yalnız
Kâfir diyorum perdelere
Kâfir!
Hayalci bir çocuk değildim ben
Babam alana kadar benden annemi
Uzun uzun çalarak geçiyor düdüğünü trenler
İrkilip ellerimi kaptırıyorum dumana
Ve kapkara /talihim gibi/
Beyaz giymeyesin sabaha isliyken ellerim
Bir kumru daha ölecek yoksa sultanahmette
Kaktüs gül doğurmaz –bilirim- kuru hayal benimkisi,
Ah bilsen nasıl mutlu oluyorum
Rüyalara değince gözlerin/iz
...
Biliyorum hiçbir cellâdım sevmez beni
Kıramam bu zinciri biliyorum
Gökyüzünden koparırlar yıldızlarımı
Ölürüm, sen üzülürsen biliyorum
… Bir el tuza basar yaralarımı
Hangi gişeden bilet alsam hangi trenle gelsem sana
Hangi uçaklar geçer senin gökyüzünden
Gelip kapında sabahlasam nerede penceren
Aç kalsam susuz kalsam
Umutsuz bir grev sözcüsü olsam
Nerde gözlerinin meydanı
Saatimi isyanlara kursam
Hangi atlar geçiyor senin savaşlarından
Hangi toplar açar kalelerinin kapılarını
İçinde bir ben var biliyorum
Adımı saklı tutmuşsun zindanlarında
Kendi kendimi ararken
Kendi kentimi terk ediyorum
Kürt dili hicazkâr yasak bana vay!
Gözlerinin narı yakar nuru yakalar beni.
Seni bekliyorum.
...