Kuru Bir Dal Gibi Şiiri - Mustafa Öncer

Uçurumun başında, eğilmiş bir yamaçta,
Kuru bir dal gibi, asılı kalmış ağaçta,
Kim bilir belki bir gün, bilinmez saat kaçta,
Nereden, nasıl eseceği belli olmayan,
Bir fırtınayla savrulur, uzaklara insan.

Kimi huzuru bulur, belki düştüğü yerde,
Kimi düşer, hiç ummadığı, onulmaz derde,
Kiminin başına gelir, yazılan kaderde,
Bazen hesapsız kitapsız hep göklere çıkan,
Bazen de hiç kalkamaz, düştüğü yerden insan.

Sonbaharda hep, bir hüzün sarar yürekleri,
Boşa çıkarmasın Mevla, güzel emekleri,
Gerçekleşsin herkesin, mutluluk dilekleri,
Dik dursun başlar, görsün her şeyi ayan beyan,
Gururla baksın, geleceğe her insan.

moncer
23.09.2018