Yeni dostluğum,
Bir çınar ağacıylaydı.
Zamansız kurutmuştu kendini.
Belli öfkeliydi,küskündü
Önündeki ve ardındaki yaşama.
Yüreğimin kırıklığı,
Bedenime vurmuştu inceden.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta