11.01.2017 tarihi itibarıyla bu günler iyi bir hikâye anlatımına gereksinme duyduğumuz günlerdi. İyi yönetilmeye, başarıya, iş bulmaya, terörden kurtulmaya, hukuka, demokrasiye, yalan söylemeyen erke, şehit cenazelerinin gelmemesine aç ve susuz olduğumuz şu günlerde evet iyi bir hikâyeye ihtiyacımız vardı.
Atatürk ülkeyi kurtardıktan sonra ülkenin tapusunu üzerine geçirebilirdi. Buna halk dâhil genelde kimse bir şey demezdi. Korktukları için değil, bin yıldır gelenekten gelen terbiye böyleydi.
Zaten halkın ulufeye ve iltifatı şahaneye mazhar olmaları dışında pek mülkü yoktu. Çift bozandı. Mülk memaliki Osmanlıydı. Yani mülk başta olan padişahın mülküydü. Padişahın mülkü vardı. Bundan ötürü de padişahın iradesi ya da iradeyi seniyyesi vardı. Anlatımı bir paragraf daha ayrıntılı kılalım.
Mülkü İslam’dı. Mülkü İslam’ın malı; El Malik'indi. Bu mülk El Malik adına El Malik'in icazetlisi ve gölgesi olan ulul emir padişahındı. Mülk irade sahipliğiydi. Mülk olanın iradesi vardı. Bu nedenle padişah karşısında hiç bir irade yoktu. İrade sahibi olmak için padişahın size mülk ihsan etmesi gerekirdi. Bunda tereddüt ve şüphe var mıydı?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta