Kurtuluşum Şiiri - Süleyman Sırrı Özsevi ...

Seni severken bir gül gibi soldum
Senden ayrıldım buz gibi oldum
Sana vurgundum pişman oldum
Senden ayrılalı hasretine alıştım durdum

Ayrıldığıma hiç pişman olmadım
Zamanında seni deli gibi sevdim anlamadın
Hay saf sevgilim niye böyle yaptın?
En sonunda beni kendinden soğutup durdun

Senden ayrılalı aşksızlığa alışmaya çalıştım
Galiba en sonunda bunu başardım
Yeniden aşık oldum bir zallime vuruldum
Kala kala ben buna mı kaldım?

Benim derdimi anlamadı durdu
Bana hep zalimce davranıp durdu
Beni sırtımdan vurup durdu
Beni biraz sevseydi ne olurdu?

Neyse sonunda ondan da kurtuldum
Onu kırıp onu başımdan savdım
Ondan bir celsede vazgeçtim
Vazgeçtiğime hiç pişman olmadım

Sen onu seviyorsun deseler yalan derim
Aşksızlıktan çatlarım ama yine de O'na dönmem derim
O'na karşı zaten hissizdim derim
Sevgimi vermezdim O'na ben asla derin derin