Kurtuluşum Şiiri - Tolgahan Kaya

Kaçıp, gitmek geliyor içimden
Uzak, yakın fark etmez
Bilinmez olsun, gidilmemiş.
Gözler görmesin,
Kulaklar duymasın,
Kalpler çarpmasın aşk için.
Kaçıp, gitmek var bu akşam,
Bırakıp dost muhabbetlerini,
İçki ve meze masalarını
Ve kahkahaları bırakıp.
Boğazıma bir şeyler düğümlenmeden,
Gözlerim dolmadan hatırlayarak seni.
Ay gökte salınırken,
Sallana sallana yürümek var.
Kaçmak var bu vakitler aklımda.
İstanbul ateşler içinde
Korları yüreğime düşen kızgın kömür.
Sarsıyor gençliğimi.
Bir karış sakal,
Saklıyor kimliğimi ve kimsesizliğimi
İçlerinden biri milyonlarca insanın
Giderken bile benimle geliyor
En derinimde