Kurtuluştur Eylül Şiiri - Demlenmiş Şiir ...

Her şey bir rüzgârla başladı.
Savorana'dan Samsuna...
Samsundan dalga dalga Anadoluya.
Ve Zeytin dalları çatladı sessizce.
Dağlar, yeşille değil, direnişle boyandı.

Bir çobanın ıslığıydı belki ilk işaret,
ya da bir annenin ocağında sakladığı küller.
Bir çocuk, mendiline sardı umutlarını
ve yürüdü, dağlardan ovaya,
Menderes’in kıvrımlarında.

Aydının sabahları...
Nazillinin geceleri birer kıvılcımdı.
Menemen’de bir bakış,
Salihli’de bir adım,
Akhisar’da bir haykırıştı kocaman bir yangın.

Toprağın dili değişti... Suskunluk yerini
süngüye değil, şanlı bir sancağa bıraktı.

Dağlarda bir gölgeydi önceleri sessizce yankılanan.
Çakıcı’nın martini sustuğunda
Yörük Ali’nin bakışları yetişirdi.
Demirci Efenin ateşi Gökçen’in ayak izini aydınlattı.
Mestan Efenin Rüzgarları topladı
Ayşe Çavuşun Emir Ayşenin Müfrezelerini
Ve Kadınların avcunda bir sancak serpildi toprağa.

Sonra Mustafa Kemal,
Belkahve sırtlarından savurdu kılıcını İzmir’e
ve “İşte İzmir! İşte Türk bayrağı! İşte zafer!” dedi.
Bu sıradan bir söz değil, bu bir kurtuluştu.

Ve o gün,
9 Eylül sabahı,
düşman Kordonboyu’ndan denize döküldü.
Silahla değil, bir milletin iradesiyle.
İzmir’in rüzgârı artık Şanlı Türk Bayrağını dalgalandırdı.
İzmir’in dağlarında ayak sesleri değil,
özgürlük yankılandı ve tarihi yeniden yazıldı.

Çünkü kurtuluştur Eylül.
Ve Eylül, bir Milletin zincirlerini kırdığı,
göğsünü gere gere yürüdüğü, zaferi alnına
Gururla Şerefle yazdığı gündür.

09/09/2025
02:09 #wahran
@demlenmisSiirler
(548)