Kurtuluşa Çağrı Şiiri - Begüm Kıtay

başımıza üşüşüyor leş kargaları şehrin,

kavgadan habersiz burjuvazi bir rahatlık,

bulvarları paradan kadavralar,

yüzünü sudan esirgeyen kızlar,

indirimi süper marketler,

faizi kurdeleli bankalar,

normalleşen marjinaller

ve hiç normalleşmeyen mezarlar.

siz kimsiniz melek kanatlı barbarlar?

mülk savaşlarının müphem savaşçıları

susuzluğuyla dertli bir avuç toprak,

yağmuruyla övünen çamur.

doğudan doğsa da hep batıya döndü güneş

her sabahın vaveylası unutuldu gece.

güneşin zalimi ayın mazlumu oldu.

çocuksuz kaldı bazı evler -ki bu annesiz kalan çocuklar demektir-

zehrinden şifa bulursa bu dünya

o zaman kurtulduk demektir.