Anne demek ne güzel şeymiş sana.
Bağrına yaslanıpta beni okşaman,
Senin ilk göz ağrın değilim ama
Son göz ağrın oldum anne.
Senin bana olan sevgini ben doğmadan anladım anne.
Zaman sabahın ilk saatlerine doğru ilerlemekte yine.
Sen geldin aklıma düşündüm teyze.
Sensiz geçen o senelerin özlemi,
Bir ateş oldu yanıyordu içimde
Sen mutsuzluğu tadarken o gurbet illerde,
Ateşin suya düşmesi gibi düştün kalbime.
Aşkınla yanıp tutuşan,
Sevginle korlaşan yüreğimi,
Hepsini söndürüp bir küle döndürdün.
Baharda yeşeren gibiydi umutlarım,
Daha fazla ne diyebilirimki sana.
Sana olana şakımı şu iki satıra sığdırmaya çalışıyorum.
Okuyunca sende anlarsın beni ve kendini.
Hayat denilen otobüse binipte,son durağa gelmeden inip gidişine,
Bİr söz diyemedim,bu anlamsız hallerine.
Bilmezdim beni böyle sevdiğini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!