Kurtuluş Yok Şiiri - Murat Öztürk

Bir Yok Oluştur Bu,
Nereye Gitsen Kurtuluş Yok.
İçten İçe Yakar Yıkar,
Çabalasan Bile Çıkışın Yok.

Bir Gidiveriştir Bu,
Dönmeye Kalksan İzinin Yok.
Genç Bedeninin Erir Gider,
Yaşlanmaya Bir Çaren Yok.

Bir Yaşayıştır Bu,
Ondan Başka Gidecek Yer Yok.
Günah Deryasında Hep Nefisler,
Günahın Çekmeden Cennete İznin Yok.

Bir Bakıştır Bu,
Baksan Bile Görüşün Yok.
Meyil Etmişsen Sen Harama,
Tövbe Etmeden Kurtuluşun Yok.

Bir Dile Geliştir Bu,
Yazmadan Çizmeye Geçişin Yok.
Ömür Hep Geçmiş Zarar Ziyanla,
Gideceğin Yere Çok Vaktin Yok.

Bir Nefes Çekiştir Bu,
Öldü Mü Acıyı Çekmeyen Yok.
Beden Geldi Mi Musalla Taşına,
Cenaze Namazı Kılınmayan Yok.

Bir Ölümdür Bu,
Sarılır Bedene Çıkışı Yok.
Uzanır Boylu Boyunca O Mezara,
Sorgu Sual Olmadan, Kurtuluşu Yok.

Bir Hayattır Bu,
Yaşanıp Biter Durması Yok.
Ömür Dediğin Gelir Geçer,
Cennet Ve Cehennemden, Başka Yer Yok.

Bir Yalvarıştır Bu,
Bu Dünyada Ondan Başkası Yok.
Tövbe Kapısı Kapanmaz Yalvar Kul Allaha,
Tövbe Etmeyenin, Kurtuluşu İnan ki Yok.

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
10.07.2007