...demini almış çay gibiydi yüzü
öfkeli bakışlarının ardına saklanan gülüşü
yalnız bir hayatın acımsı dumanını içine çeker gibi
tedirginlikle soluyor
ve bir yabancı gibi dokunuyordu her seferlerinde elleri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta