Kurtuluş Savaşında Bir Er Şiiri - Deniz ...

Bir yığın düşman.
Ateşten gözlerle baktık onlara
Kurşun ıslık çalıyordu
sesi ürpertiyordu
Kimimizin son duyduğu sesti bu

Hava karaydı yıldızlar parlak
Hücum borusu çaldı
Yandan akan bir yağmur gibi seğirttik düşmana
Kurşun şanslıysanız başınızın dibinden geçiyordu
Şanssızsanız başınıza

Ben şanslıydım başımın dibinden geçti kurşun
Devrilen arkadaşlarımın arasından ilerledim
Beni bekliyordu ak süngü. Kalbimi oymak için sevinçten can atıyordu.
Devirdim süngüyü de sahibini de, ilerledim

Savaşta durup düşünmek için zaman yoktur
Bir an durup düşündüm yinede sevdiceğimi
Akan nehirleri yüzen çocukları gülen insanları
Güzel vatanımı

Tam o sırada bir kurşun geldi oydu gözümü
Ölümü hatırlattı bana  bu acı
Gözümden süzülen kan elmacık kemiğimi yakmaktaydı.
Tek gözümle baktım düşmana
Hala çok fazlalardı

Sıkıca kavradım tüfeğimi
Bu kez benim süngüm başarılı oldu
Düşmana takmamla devrilmemiz bir oldu
Tek gözümle baktım süngümün ucundaki adama

Yaşı epey gençti. Dünyanın öbür ucundan gelmişti süngüme takılmak için
Onu buraya getirenlere, süngüme ve hatta kendime lanet etmek istedim
Ama vakit yoktu. Yeniden kalktım ayağa

Kurşunlar vızıltıyla hiç soluk almadan geliyordu
Ölümle aramda ak bir kaya vardı.
Bu kaya aşındı aşınacaktı
Mermilerin tıkırtıları kayayı inletiyordu

Tüfeğimi kaldırıp ak kayada siper almak istedim
Kollarım o kadar yorgundu ki buna mani oldu
Kayaya arkamı verdim ve  bizimkileri seyrettim
Bir bir düşüyorlardı.

Bu kollarıma güç verdi ve tekrar seğirttim düşmana. Ak kaya arkamda kaldı.
Birini Devirdim
ikincisini Devirdim
üçüncüde devrildim

Şimdi zaman vardı yıldızları izlemeye
Sırt üstü yatmış yıldızları izliyordum
Biliyordum bu son izleyişimdi yıldızları
Tam o sırada bir yıldız kaydı ve son bir kez gülümsedim
                                                     Deniz Topak