80]Kişiler, değiştirilebilir bir zorunlu emekle, yükümsel davranışı sergileyip sergilemediği, konusuyla ancak eleştiri edilebilirler. Değilse, kişilere inandı, inanmadı diye toplumda özgürleşme verilmez. Ve toplumun sağlayışları bu yanları ile eleştirilmezler. Bunlar, halkın öznel yaşam ilişkileşmesidirler. Ki sonuçta bunlar da, özel hayatın genelleşmesi kıstasıyla, toplumsal ve evrensel olana gitmek zorundadırlar.
Hele bu günün anlayışlarıyla ve bu günün eleştiri parametreleriyle, geçmişi eleştirmeye tutuşursak, eleştirilerimiz, eleştiri olmaktan çıkar, tam bir hırsları ve tamahı olan cahilliklere dönüşür.
Bugünün parametresi ile düne bakarsak, söz gelimi Abraham'ın; 'kız kardeşim' diye tanıttığı karısı Sara için çok kötü anlamalar aklımıza gelir. Oysa bu anlayışımız hem yanlış bir anlamadır hem de kendi cehaletimizi öne çıkarır bir anlamadır.
Oysa olay çok meşru, çok düzenli, o günün kurumsal anlayış ilişkilenişine çok denk düşen ahlakiliktir. Bu günkü anlamamızla, benzeşmeyen 'kız kardeşim' denmesi kurumsal bir demokratik bir talebin iletişilmesidir. Ve talebin karşılanma biçimidir ve bu, o gün için doğru bir yaşantılaşıştır. Çünkü eğer krala, Abraham'dan için Sara'nın kocası olduğu söylenirse, Abraham'ın öldürülüp, Sara'nın eş yapılması riski vardır. Oysa; 'kız kardeşimdir'şekil taleple Sara eş yapılacaksa da, İbrahim öldürülmeyecektir.
Tamamını Oku
duyarlı kalemi kutluyoruz. bu günlerde taşlı pirincin taşlarını ayıklamak yerine. toptan atmayı yok etmeyi ezberletme gayreti vardır. oysa kurtlu bulguru bile bulamıyacağımız aşikardır. millet uyuma gayret ile adeta övünmektedir yada pusturulmuştur. ve sonuç itibari ile istiklal savaşı öncesi durumun tamda ortasında can hiraş yer almaktayız. bir tarfta refah syranlığı diğer taraffta acı ama gerçek tüketilmiş milli ve manevi değerler. yok mu itehal edriz zihniyeti bizi ipimizi kendi elimizle çekme nedenimiz. ha bu arada ne sosyal devlet nede buna sahip çıkan bir siyaset var. herkes bir vurdum duymazlık aymazlık içinde ipi vermişler başkalarının eline arad bir parmak atığ iş yapmış görünme peşinde. halkın oyu sadece koltuğunda oturma adına toplamış muhalefet. sonumuz hayrola.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta