Kurtuluş Rüyası Şiiri - Nihat Malkoç

“Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır”(Sezai Karakoç)

Esaret paslı zincir, kementti boynumuzda
Düşman nefret gayyası, yılandı koynumuzda
Fransızlar saldırdı; kadın, çocuk herkese
Sağırlaşan vicdanlar kulak vermez bu sese
Hüzünler dağ misali, acılar baldırandı
İstilacı zalimler küstahça saldırandı
Bir yanda Fransızlar, bir yanda İngilizler
Basiret nazarıyla aşikâr oldu gizler
İşgalcinin bitmeyen nefreti, kini vardı
İdrakleri kördüğüm, kalpleri bir duvardı

Mondros’un ardı hüzün, işgal ve istilâydı
Bu millet hürriyete âşıktı, müptelâydı
Yürekler yangın yeri, hüzün dağlar kadardı
Tasalı, kırık kalpler “vatan” diye atardı
Ecnebiler saldırdı, nefretini kusarak…
Ceddimin neferleri, haykırdılar susarak…
Ufuktaki parıltı, yalancı bir ziyaydı
Gördüğümüz bir kâbus, karanlık bir rüyaydı
Bu uğursuz rüyanın ötesi hoş, rahmetti
Ölümsüzleşen nefer Ahmet’ti, Muhammet’ti

Torosları inletti, atlılar ve yayalar…
Gerçek yüzler görüldü dökülünce boyalar
Temaşa eden bilir ufukların cengini
Akan kanlar bayrağa, verdi şanlı rengini
Yüreği köz köz etti, kırık dökük ağıtlar
Âhların aleviyle yandı bütün kâğıtlar
Doğrulttular düşmana topunu, tüfeğini
Gözyaşıyla yıkadı mübarek yüreğini
Siper etti kendini, olmasa da imkânı
Çelikten pusatlardan öne geçti imanı

Yurt için ölmek şeref, mümin için ahitti
Kutlu mücadeleye dağlar taşlar şahitti
Esaret zincirini yiğit Mehmetçik kırdı
“Ya özgürlük ya ölüm” diye asker haykırdı
Dadaloğlu misali mesken tuttuk dağları
İmanın ışığıyla aydınlattık çağları
Şehir efkâra durdu, gecenin yüzü kara
Şükrolsun iyileşti onulmaz derin yara
Sisler dağıldı bir bir, kışın sonu bahardı
Zifiri karanlığın ardında güneş vardı

Ân geldi, meyve verdi; sabırlar ve umutlar?
Gidenlerin ardından kan yaş döktü bulutlar
Müminsin, muvahhitsin; imanına şahidim
Kabrinde rahat uyu ey kahraman şehidim! ...
Gönderde dalgalanan bayraktaki yıldızsın
Eskimez yenisin sen, hep parlayan yaldızsın
Esaret yangınında serinlendik gölgende
Huzuru ve barışı tesis ettin ülkende
Tarihten ders almazsak bu acılar hiç dinmez
Kanla sulanan bayrak gönderden asla inmez

Akdeniz’in incisi şeref ve şan sendedir
Ululardan emanet kutlu nişan sendedir
Rengin kan kırmızıdır, başka rengin yok senin
Eşsizsin bu âlemde gayri dengin yok senin
Yarım kalan tebessüm, sükûtun sessisin sen
Aşk rengine boyanmış huzur bestesisin sen
Ey zafer müjdecisi, kopup gelen âhsın sen
Sıkışan yüreklere kutlu inşirahsın sen
Üç Ocak geldiğinde mutluluktan uçarız
Birlik olduğumuzda her kapıyı açarız