Kurtuluş Meleğimsin Şiiri - Mehmet Aslan

Yoruldum artık, sanma ki kırk yılın yorgunluğu,
Yaşayamadım yıllardır, aradığım mutluluğu,
Göremedim hiç kimseden, beklediğim dostluğu,
Silemedim hep yaşadım, sürekli umutsuzluğu.

Umutsuzluk değildir, mutsuzluğumun kaynağı,
Hüsranla bitti hep, kurduğum gönül bağı,
Sevgiden bihaberdiler, hepsi birbirinden bayağı,
Durmadı dostluk treni, hep es geçti bu durağı.

Sen giderebilir misin, üzerimdeki yorgunluğumu,
Bulabilir miyim seninle, aradığım mutluluğumu,
Sunabilir miyim sana, sıcak, samimi dostluğumu,
Silebilir misin benim, hayalimden umutsuzluğumu.

İnanıyorum artık, senin en iyi dostum olacağına,
Dostluk trenimsin, inanıyorum bu durakta duracağına,
İnanmalısın, benimle mutluluk içinde yaşayacağına,
Söz ver bana, benimle birlikte engellerle savaşacağına.

Anla artık beni, sen benim son mutluluk trenimsin,
Kurtar artık beni, sen benim tek kurtuluş meleğimsin,
Yaşayamam sensiz, sen benim canımsın, ciğerimsin,
Uçuruma giden yolda, beni durduracak tek frenimsin.