Kurtuluş Harbinde Kınalı Eller-3- HATÇE ...

Kurtuluş savaşımız, dalga dalga sürerken
Silahlanmış cepheye, koşuyor Hatçe Kadın
Fransızlar güneyden, Akdenize inerken
Hırçın bir deniz gibi, coşuyor Hatçe Kadın

Bir çete kurulmuştu, ağalardan, beylerden
Eli silah tutanlar, katılmıştı köylerden
Hiçte farkı yok idi, o koç yiğit erlerden
Düşmanın engelini, aşıyor Hatçe Kadın

Çetenin ağasından, bir görev verilmişti
'Düşmanın ahvalini, öğren gel' denilmişti
Bir merkebin sırtına, buğdaylar yüklenmişti
Bu yükü değirmene, taşıyor Hatçe Kadın

Fransız birliğine, böylece yanaşmıştı
Düşman ordusu onu, köylü kadın sanmıştı
Sıkışan Menil ondan, kılavuzluk almıştı
Aklım ferasetine, şaşıyor Hatçe Kadın

Düşman sonsuz güvenmiş, hiçbir şüphesi yoktu
Güvenlidir diyerek, dar bir boğaza soktu
Gece vakti sessizce, ayrılışın bir şoktu
Şimdi düşman başını, kaşıyor Hatçe Kadın

Birliğimiz düşmana, bu boğazda saldırdı
Çok geçmeden Fransız, beyaz bayrak kaldırdı
Cesretin orduya, bu zaferi aldırdı
Destanın gönüllerde, yaşıyor Hatçe Kadın

NOT: Menil; Fransız birliklerinin komutanı