Kurtuluş Günü! Şiiri - Emsal Toprak

O gün, hava soğuk ve pusluydu,
Maraşlılar için için ağlıyordu
Beşikteki bebekler bile yaslıydı,
zulüm kol geziyor, yürekleri dağlıyordu.

Ekmek değildi milletin, hürriyetti özlemi,
İstemiyorlardı esarette aşı, suyu, zemzemi,
Kurtuluştu halkın tek, yegane gündemi,
Kızlar, gelinler başlarına karalar bağlıyordu.

Bir kıvılcım tutuşturdu zafer meşalesini,
Kahramanlar bir lahzada kesti zulmün sesini,
Temizledi işgalciden yurdunu, kalesini,
Şehirde gözyaşları sel olup çağlıyordu.

Kahraman bir imam ilk kurşunuyla,
Islattı toprakları, gözyaşıyla, kanıyla,
Yazdılar zafer destanını Maraşlılar şanıyla,
O gün göklerden şehre rahmetler yağıyordu.