Kurtuluş Destanı Şiiri - Mustafa Uğur Al ...

Bin dokuz yüz on dokuz Mayıs’ın on dokuzu
Bir gemi içinde Ata’mla on sekiz kuzu

Mustafa Kemal vardı Bandırma’nın içinde
Vatan aşkı köpüren dalgaların içinde

O gün ki hürriyete ilk adımı atandı
Samsun’da ilk bastığı toprak anavatandı.

Azimle karar ile çıktı Ata’m Samsun’a Siper etti göğsünü her türlü şer kurşuna

Amasya Tamimiyle bir kıvılcım çakıldı
Sivas’ta, Erzurum’da kongreler yapıldı.

Vatanımda gezerken yabancı ayak sesi
Şahlandı Anadolu çoluk, çocuk cümlesi

Mehmetçik omuzuna kaldırdı tüfeğini
Giyindi üzerine şehitlik gömleğini

Kazma, kürek ellerde cephe cephe koştular
Hürriyete susamış özgürlüğe coştular.

Kağnılar gıcırgıcır bayırlarda inledi
“Ya İstiklal Ya Ölüm!” bütün dünya dinledi.

Analar döker iken yaslı gözyaşını
“Onbeşliler” doldurdu Kurtuluş Savaşını

Ayağında çarıklar çamurlara batardı
Kahraman yüreğinde vatan aşkı atardı

Yere düşen damlalar anlatırdı cengini
Al kanlarım boyadı bayrağımın rengini

Çarıklar yırtılmıştı yokluk idi mevzuat
“Söz konusu vatansa gerisi teferruat”

Her ana evladının başına kına yaktı
Her vatan evladına şehadet mutlak haktı

“Allah Allah” nidası çınlatırken semayı
Atatürk’ün korkusu sardı bütün dünyayı

Ölüm yanı başında sessizce yatıyordu
Kalbi vatan aşkıyla korkusuz atıyordu

Yüreğinde dağ gibi vatan aşkı yanardı
Mehmetçik kanatlanıp şehadete uçardı

Gökyüzünden ay yıldız süzüldü, indi yere
Göğsünü gere gere yükseldi gönderlere

Vatanın tek taşına asla paha biçilmez
Mehmetçik yeminetti“Çanakkale
geçilmez!”

Koca Seyit sırtına aldı koca mermiyi
Bir atışta batırdı boğazlarda gemiyi

Sandallar yıkılmadı karşısında demirin
Esaret boğulmuştu sularında İzmir’in

Artık sona gelindi diz çöktü medeniyet
Dokuz yüz yirmi üçte kuruldu “Cumhuriyet”

Kahraman Türk Ordusu kanıyla tarih yazdı
Bir “Ünyeli Kulfani” şanlı destanı yazdı