Kurtuluş'a Giden Yol Şiiri - Özgür Yumuşak

Düşman bakışlarını dikmiş tertemiz duvağıyla memleketime
Gelmiş dört yandan, dört aç hayvan gibi şerefsizce üzerime
Masa da pay etmiş er meydanında almak kimin neyine
Yitirdi sanıp varını yoğunu, Çanakkale'de Yemende..

Bu millet kaç kere gördü bunu,kaç sefer girdi düşüne
Kırıldı düştü de, eğilmedi; hiçbir baş bir kez olsun yere
Düşmedi binyıldır ejdadının hatırasına ne bir gölge ne de leke..
Girmek zamanı gelmişse tereddütsüz, şimdi o kadim şehitliğe..

Yangın yeridir Anadolum, kuşatılmış dört yandan çepeçevre
Sınanmış sabrı her yanda, donanması askeri ve olmadık zulmüyle
Bırakılmış memalik bir paçavrayla her yerde kaderine
İlerlerken düşman çizmeleri memleketin kalbine..

Direndik yoklukta, sınandık ateşle,barutla ve kanla
Vuruştuk mevzi mevzi,siper siper Anadolu'nun dört yanında
Irz için, namus için,düşmesin diye İslamın sancağı yerlere
Bu imanla yürüdük.. Afyon’dan Kocatepe’ye..

Varolma savaşında, yokluk içinde, bu şanlı milleti
Boğmaya gelirken, yirminci asrın en soysuz kuvvetleri
Her birinin cebinde Servin işgal senetleri
Oysa kaç asırdır saklıydı, o kinle örülü gizli niyetleri..

Tarih yazmadı yazamadı böyle aşağılık bir sonu
Bitmemişti bu topraklarda bu milletin, yiğit kızı oğlu
Kağnılar geçerken kanlı sırtlardan inlerken yokluktan Anadolu
Yenilmedi zulmün karşısında, etten kemikten bu ordu..

Düşerken bir bir memleket sathı, düşman eline
Düşerken kayıtlara, artık 'Anadolu da bir müstemleke'
Dur! dedi tarihin bağrından, koptu bir ses yiğitçesine
Bu kader senin değil; olmadı atan, olmayacaksın sende köle..

Mazim dimdik durur her baktığımda karşımda şerefle
Vurur davulları dokuz tokmaktan gürleyerek göğü delercesine
Anadolu'mun bağrına akan kanlar, oluk oluk sellercesine
Ödendi bedeli bir vakit, memleketin her köşesinde..