Geldi delice bir kar ardından fırtınalar
Baktım kendi halime kahrolmuşum donmuşum
Yıllar yılı Tanrının kapılarını çalmış
Küçücük bir günahla huzurdan kovulmuşum
Korkmam günahlarımdan dönek insanlar gibi
Ne iyiliklerimin hep tutsağı olmuşum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Artık orada, öbür tarafta belli olacak. İnsan dünyada kendini kandırabilir her şekilde
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta