Hiç yokken var olan evren bir de ben
Sürekli ağlarken gülmeyi öğrenen
Kendisinden kaçarken
Şimdi sevinçlerini hüzünlerini
Kendisiyle paylaşan
Kendisini sevmezken
Artık derinliklerde
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta