Uçurumun kenarında atlamayı beklemek
Yeni doğan sabahı izlemek gibidir
Biraz sonra öleceğini bile bile
Onun içine girmektir
Ağlamak sabırsızlıktan yada korkudan
Yorulmak beklemekten
Sıkılmak artık bu bekleyişten
Kararlı olmayı isterken
Kendini karasızlığın en dibinde bulmak
Ve mutlulukları artık arka cebine koymak
Susturulmuş olmayı hissederken
Susturmakla suçlanmak
Seslenirken ölüm, kulaklarından ruhuna
Ve yakaladıysa seni
Beyninden kalbe giden yollarda
Aşkın bile engelleyemiyorsa olanları
Daralıyorsan onca özgürlüğün içinde
Bitmiştir artık her şey
Ve hayat dediğin labirentin
Son sokaklarından geçiyor son odalarına giryorsundur
Bu yeni günün sana verdiği
Yada verebileceği tek şey
Kurtuluş...
Kurtulmak bütün bu olanlardan
Belki biraz canın yanacak ama
Kurtulacaksın artık o yalnız akşamlardan
Kayıt Tarihi : 26.7.2005 02:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!