Bedenim betonlarda dolanırken kaygıyla,
Ruhum uzanıvermiş bir ağaç kenarında.
Zihnimi zaptettiler seküler sancılarla
Yüreğimi yordular daha taze çağında.
İnsanlar olmasaydı belki güzeldi dünya
Olmazdı bunca nefret ,bitmez tükenmez kavga.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta