Yârim, yarın ol
Ey yarın, gel sen de benim yârim ol…
Sonra yarınlar dün olsun,
Ve dünler yârimle dolsun…
Dünler yarını yoğursun,
Yarınlar ise dünü doğursun.
Neyse girmeyelim şimdi felsefeye ey yar
Yoksa sen gene benden soğursun…
Seni yazmak şiir yazmakla aynı şey,
Çünkü şiir yazmak da seni yazmakla aynı şey…
Her şiir canlıdır,
Fakat her canlı şiir değildir.
Sen ki canlı bir şiirsin,
Anlamlar ayağına bir bir gelir…
Ateş olsan cürmün kadar yer yakar,
Kavururdun uzay boşluğunu…
Güneşe kocaman bir kanca takar
Savururdun fezada sarhoşluğunu!
Silinmemişken tebessümün daha semadan,
Nasıl kaybolurdu izlerin hiç fezadan?
Görmezden gelseydi bu garip yar seni,
Kurtulur muydu kâinat, İlahi cezadan!
_StzM_
28.11.11/00:59
Kayıt Tarihi : 13.3.2012 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!