Tevazular içinde yüzüyordun.
Kibir gibi pislikler yoktu,
Her el çırpışında.
Kıskanmışlığım beni senden uzaklaştırıyordu.
Senin gibi olabilir miydim?
Öz güvensizliğim senin için varlığını yok eder miydi?
İyi insan seninle mi vücut buldu?
Bu sorulara cevaplamak
yaklaştırmıyor ki seni bana...
Kötü, peşimden ayrılmıyor.
İğrençlik,
Yoluma yoldaş aklıma karındaş olmuş.
Her çırpınışım beni daha çok hüsrana uğratıyor.
Kurtulmak istiyorum kendine yer tutmuş pisliğimden.
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!