Geceyi ilmek ilmek sardım sessizliğe,
Gözyaşımı süzdüm karanlık denizliğe.
Bir yük gibi çökmüştü içime dünya,
Ama sonunda kalktım, kurtuldum bu rüyadan.
Kırık aynalarda aradım suretimi,
Her parça ayrı haykırdı gerçeğimi.
Yalanlara zincirliydi bileklerim,
Kırdım halkaları, kurtuldum kendimden.
Bir fırtına gibi esti içimde hayat,
Sürükledi ne varsa kırık, bitap.
Küllerimden doğdum, bir umut gibi,
Yeniden yazıldım, kurtuldum dipsizden.
Artık ne geçmişin gölgesi var ardımda,
Ne de eski sancılar sol yanımda.
Güneşe döndüm, yüzüm ışıkta şimdi,
Sessizce gülümsedim, kurtuldum nihayetinde.
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 13:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşadıklarım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!