Bilirdim gün gelip, eller saracak
Bu karanlık dünyam, o gün duracak
Bir daha da bana, gün doğmayacak
Günü doğmaz gecelerin, yoldaşı oldum
Şimdi, sanki sema matemle dolmuş
Bedenim, ruhumun mezarı olmuş
Leyla' yı kaybeden gönlüm, seraba doymuş
Bu çağın Mecnun'u olup, düşte kayboldum
***
Sen elle gülerken, ben yaşayamam
Böyle bir çileyi, ben taşıyamam
Yerine, bir başka sevda koyamam
Deli divane gönlümün, ziyanı oldum
Yıkık dünyam harap, daha düzelmez
Şişeler, kadehler teselli vermez
Bu tarifsiz azap, bir ömür çekilmez
Kalbime bir kurşun sıktım kurtuldum
Ben deliydim, divaneydim, gittin kurtuldun
Kayıt Tarihi : 1.10.2019 17:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Sönmez 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/01/kurtuldum-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!