Usandım bankalardan paralardan kredilerden
Usandım kapımda bekleyen mahsun kedilerden
Arkamı dönünce kuyumu kazan birilerinden
Kurtuldum hiç peşini bırakmam diyenlerden...
Topraktadır şimdi yeşermez tohum gibi içine sığmayan içim
Asırlardır aynıdır aynı kazı aynı biçim
Koptu içimden beni hayata bağlayan o sicim
Gidiyorum kurtuldum duyun isterseniz cicim...
Kayıt Tarihi : 31.8.2015 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!