Kurtulamıyorum Şiiri - Onur Buluter

Dalıp gidiyorsun diyorlar bana... Bilmiyorlar ki seni düşünmekten kurtulamıyorum...
Kurtulmak istediğim bir şey mi bu onu da bilmiyorum ...
Susuyorum ve öylece dalıp gidiyorum, biliyor musun bu aralar yaptığım en iyi şey bu...
Aklımı kaçırıyorum galiba, sen yoksun ama varmışsın gibi davranıyorum..
Korkmak istemiyorum artık, susmaktan, yalnız kalmaktan, ismini duymaktan...
Bakma sen fotoğraflarda gülümsediğime tanırsın beni canım yansa da söyleyemem ki ben.
Üzme sen kendini gülümsemem mutlu olduğumdan değil çaresizlikten..
İlk aşık olduğum veya ilk sevdiğim kişi sen değildin biliyorum ... Belki ilk öptüğüm, ilk elini tuttuğum kadın da sen değildin.. Gördüğüm ilk yeşil gözler de senin olmayabilir.
Ama ne fark eder ki ? Kalbimin patlarcasına atmasına sebep sensin, göz kapaklarımın altına sanki resmin çizilmiş gibi her gözümü kapattığımda gördüğüm kişi de sensin...
Biliyor musun mavi değil artık benim için deniz, gözlerin gibi yemyeşil...
Belki, belki ilkim değilsin ama içim sensin, dışım sensin...