Kurtulamadım Şiiri - Serkan Gönültaş

Yürüyorum ıssız sokaklar arasında
Yorgun,bitkin ve tek başına
Halim hal değil
Terk edilmiş şehir yalnızlığı yaşıyorum.
Bir çocuk nasıl ağlarsa bende öyleyim
Dünyam bir oyuncak kadar
Sahip olunca her şey bitecek sanki
Hayatım kalbimde aklım arasında mekik dokuyor.
Bil ki bende de bir kalp var kırık dökük bir halde
Pamuk ipliği kadar narin
Yeni doğan çocuk kadar saf
Kapkara bulutlar gibiyim taşmak üzereyim.
Oluk oluk yağmak üzereyim bedenime
Ben sana karayel sen bana lodos
Kurtulamadım senden şimşek parıltılım
Kurtulamadım...