Efkarlandım yine bu akşam,
Korktum,kendimi sokağa attım.
Hasretin çığlığını susturmak için,
Sazlı sözlü bir mekana vardım.
Baktım şöyle bir etrafıma,
Vur patlasın,çal oynasın..
Gözüme ilişti bir masa,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bir şair demiş: 'Ben beni tanıyamaz oldum,ben sen olduğumdan beri'
Kaçıp kurtulmak kolaymı öyle? insan sevmeyegörsün nefret bile aşkın kardeşi olur.
Akıcı ve etkileyici bir şiir okudum.Başarılarınızın devamı dileklerimle.Sevgiler...
akıcı bir şiir....kutlarım şairini...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta